Feest! In september ontvingen we de eerste vakantielogees in huize Koorman. Een mooie tijd voor bezoek, maar natuurlijk ook voor ons. Want naast de toerist uithangen, gezelligheid en lekker eten een goede aangelegenheid om meer van het land te ontdekken. Dit keer Cape Cod en het prachtige Maine. Een verslag van deze maand met Gerard, Carola en Vincent.
Mijn schoonouders Gerard en Carola waren reuze benieuwd naar ons leven en wonen in Boston en wilden graag als eerste op de stoep staan. En daar waren ze, op 26 september, voor een tiendaags avontuur in Boston. Waarin onze buurt vakkundig werd uitgekamd, vol bewondering werd aanschouwd en met goedkeuring werd achtergelaten. Thijs en ik hadden deze dagen deels vrij genomen om samen dingen te ondernemen. Er werd natuurlijk een bezoek gebracht aan Harvard, ons werk, de lokale supermarkt, het winkelcentrum en Boston. Het weer liet het helaas wat afweten, waardoor ons weekendje Cape Cod een beetje in het water viel. De maand in foto’s:
Over water gesproken: Boston vanaf het water bekeken. Een beetje treurig wel, de lege boot met onverstaanbare host, maar het gaat om het idee. Want tijdens een citytrip maak je een boottochtje. Al was dat in mijn hoofd nét iets spraakmakender.
Thijs en Gerard zijn naar een ijshockeywedstrijd van de Boston Bruins geweest in TD Garden! Amerika op z’n best, toch?
Uiteraard kon een bezoek aan MIT en Harvard niet ontbreken, dat gelukkig bij ons om de hoek ligt. Gerard en Carola vonden het prachtig!
Cape Cod
Heerlijk uitwaaien op het ‘Texel’ van Massachusetts. Dat ook daadwerkelijk iets van het Nederlandse duingebied wegheeft. We hadden een schattige strandcottage gehuurd, typisch voor de regio. De regen die we hadden meegenomen uit Boston namen we het hele weekend met ons mee. Erg jammer! Dat uitwaaien werd dus erg letterlijk en uitte zich met name in van de auto naar binnen haasten en weer terug. Het nabijgelegen winkelcentrum kreeg natuurlijk een bezoekje, net als de échte Amerikaanse beleving: de IHOP!
Na een berg pancakes op weg naar Provincetown, de ‘hoofdstad’ van Cape Cod. Nog anderhalf uur van Hyannis, waar we zaten, met na een uur snelweg de overgang naar lokale wegen. Veel leuker om te rijden en zo een goed beeld te krijgen van het Amerikaanse leven.
Provincetown is een kleurrijk havenstadje met als hoogtepunt een lange winkelstraat vol schattige, lokale winkeltjes. Denk bij hoogzomer aan mutjevol Scheveningen, geen zimmers meer frei en smeltende ijsjes. Denk in oktober aan poncho’s. Zeker leuk om te zien, maar met regen geen aanrader.
Omdat Hyannis ook het toevluchtsoord was van de Kennedy’s, konden we het niet laten een kijkje te nemen bij hun riante villa. Vanaf de openbare weg viel er niet veel te zien, toch een leuk idee dat de presidentsfamilie hier zijn zomers doorbracht. Daarna, op de terugweg, een bezoek gebracht aan het stadje Plymouth. Hier werd in 1620 als eerste voet aan land gezet door de Engelse kolonisten. De steen waarop dat zou zijn gebeurd ligt er nog steeds.
Stukje Amerikaanse historie. #graaggedaan
En wat gaat zo’n vakantie dan toch snel. In de laatste dagen werd Harvard nog een keer aangedaan en hebben we een tour door Boston gegeven. En dan nog één keer een hamburger, om het af te leren.
Mooi Maine
Een klein weekje later liet de zon zich weer volop zien. Goed weer dus voor Vincent, een goede vriend van Thijs, die een week kwam logeren. Hij fotografeert graag en de herfstkleuren lieten zich mooi vangen. Wat is het hier mooi in de herfst!
Voor de echte New England indian summer-ervaring schenen we naar Maine te moeten. Dus dat werd de bestemming van onze kleine roadtrip; Rangeley bovenin Maine. En jongens wat zijn we fan! De omgeving tijdens de vijf uur durende tocht werd steeds mooier. Rode bomen, gele vergezichten, meertjes, werkelijk prachtig! Helaas liet het zich moeilijk fotograferen. Voor de Gilmore Girls-fans: denk introtune en Stars Hollow, schattiger kan niet toch?
We hadden een bungalow gehuurd aan Rangeley Lake. Wederom prachtig! Ook het huisje was heel ruim en gezellig, zeker een aanrader. Vijftig meter verderop zat een supermarkt, dus ideaal om zelf te koken. En om daarna cadeaus uit te pakken! Ik werd tijdens het weekend 29 en Thijs had vrienden en familie gevraagd om cadeaus toe te zenden. Super lief van iedereen! De avond werd dus vooral gevuld met – kijken naar – cadeaus uitpakken.
Ook een reden om naar Maine te gaan was het lopen van de Appalachian Trail. Nu loopt de gehele trail van Maine naar Georgia en is dus vrij lang (3500km), je kunt ook kleine delen van de trail lopen. Rangeley Lake ligt vlak aan de wandelroute. Vlak aan, op de top van de Saddleback Mountain… Super leuk, maar jemig wat een afzien. Ik kwam m’n conditie halverwege wel even tegen, maar werd gelukkig aangemoedigd om door te zetten, natuurlijk niet voor niets. Super gaaf om de top te bereiken en over de herfstgekleurde omgeving te kijken.
En daar was ie dan. Made it!
De volgende dag reden we door Maine naar New Hampshire, nog mooier dan de heenweg. Ook de staat zelf was een wereld van verschil met Boston. Zo stopten we onderweg voor een koffie. Om ons heen alleen trucks, mannen met houthakkersblouse, laarzen en baarden. Binnen kon je je jachtuitrusting kopen of je geschoten trofee aan de muur hangen. Zowel de beren en herten aan de muur als de mannen leken mij in m’n rokje niet zo serieus te nemen…
Onderweg stopten we in de White Mountains in New Hampshire. Een groot berggebied dat vrij toeristisch is. Op zich een lang bezoek waard, maar wij besloten om één attractie mee te pakken; de Flume Gorge. Rondom de natuurklif is een twee mijl lang wandelpad aangelegd. Een leuke route en goed te doen, moesten ook alle touroperators hebben gedacht. Het was schuifelend achter elkaar naar boven, bukkend voor de selfiesticks of bij de foodcourt gekochte pizza’s. Want je zou maar verhongeren. Maar ja, de mensen wegdenkend was het een leuke stop 🙂 En één ding is zeker: de aankomende jaren willen we veel meer van New England tijdens de herfst zien!
En verder
Spelletjes! Hoe tof is deze Bostonopoly. Maar hoe Moose dat ook alweer?
Een andere Amerikaanse favoriet, de Celtics
Bekijk hier de photo diary van augustus. Hartje zomer!
Foto’s: Lianne, Thijs en Vincent Portegijs